روز دوشنبه برای 10 روزی می رم نيوزيلند نمي دونم که اين آخر هفته ای فرصت می کنم بيام اينجا يا نه ولی اگر نيامدم يعنی اينکه تا پنجم ششم دسامبر نيستم. دلم می خواد برای سالگرد روزی که اين وبلاگ متولد شد برگردم و اين وبلاگ رو به روز کنم . نمی دونم تا اون موقع اوضاع و احوال به همين منوال می مونه يا بازهم تغييرات جديدی توی راهه؟دلم می خواست قبل از رفتن از چيزهايي که اين مدت فکرم رو مشغول کرده بنويسم. . از خشونت طلب هايي بنويسم که از دين الهی( که دين رحمت و محبت است ) سپری ساختند برای ترور و وحشت و خشونت . و به قول آقای خاتمی خشونت رو تئوريزه می کنند. از اون طرف از اونهايي بنويسم که به ظاهر در جبهه مخالف اونها هستند ولی همون حرف ها رو می زنند . اونها هم هرچی رو که خلاف نظراتشون باشه غلط می دونند و تهديد می کنند به کشتن و سوزاندن و شکنجه کردن. جالبه که اونها هم مثل همان گروه قبل معتقدند که دين يعنی خشونت و ترور! همانهايي که معقدند که چماق را با چماق بايد پاسخ گفت . نمی دونم اينها چه فرقی دارند با انحصار طلبانی که مخالفان خودشون رو با برچسب هايي چون مرتد وناصبی محکوم می کنند.هردو شون که هيچ کس رو قبول ندارند مگر اونکه مثل اونها فکر کنه. من که از اين شرايط خيلی متاسفم . شما چطور؟