دوست ناديده ای که .وبلاگ قرقيزنامه رو می نويسند خواستند که بيشتر از سرزمين کانگرو ها بنويسم.
دوست من اگر بخوام از اینجا بگم باید از اولين لحظه ای که يک مسافر خارجی وارد استراليا می شه شروع کنم که همون فرودگاهه. فرودگاه سيدنی يکی از فرودگاههای جالبيه که من توی عمرم ديدم. دو تا باند پرواز داره که به طور عمودی وارد خليج می شند(عکس هوايی و نقشه ) و يک باند سوم که بر هر دوی اونها عموده. وقتی که هواپيما بر روی يکی از اون دوتا باند که دو طرفش رو آب گرفته می شينه يک احساس عجيب می آد سراغ آدم و يادش می آد که پا بر روی کوچکترين قاره دنيا گذاشته که در حقيقت يک کشور نچندان کوچيکه ولی با جمعيتی نچندان زياد که اکثرا مهاجرند ويا اجداد شون مهاجر بودند
فرودگاه سيدنی در فاصله کمی از شهر قرار داره برای همين در موقع فرود می شه به راحتی نما های زيبای شهر و ساختمان اوپرا هاوس و برج بزرگ سيدنی و پل بزرگ سيدني رو ديد ( البته طبق معمول در مواقع فرود نباید از دستگاههای برقی مثل دوربین استفاده کرد). فرودگاه های بیشتر شهر های استراليا برخلاف فرودگاههای اروپا و امريکا زياد هم بزرگ نيستند و آدم زودتر از اونچيزی که انتظارش رو داره از دست کارهای فرودگاهی خلاص می شه . برای رفتن از فرودگاه به مرکز شهر که معمولا هتل های خوب در اونجا ست انواع و اقسام وسايل نقليه از تاکسی و اتوبوس و قطار و ... وجود داره و همينطور دفاتر آژانس کرايه اتوموبيل هم در همون نزديکی هاست که به راحتی می شه با داشتن يک گواهينامه و يک کارت اعتباری بهترين ماشينها رو کرايه کرد. حتی در بعضی از شهر های استراليا و نيوزيلند دفتر اطلاعات شهر هم در فرودگاه يک شعبه ثابت داره که می تونيد از طريق اونها ماشين و هتل رو با نرخ های بهتری کرايه کرد
. خوب فعلا همين قسمت رو داشته باشيد تا فرصت های بعدی