---

اين متن نا تمام در تاريخ زير نوشته شده بود

7/10/2002 1:17:59 AM

اين نوشته برای شما نوشته نشده لطفا آنرا نخوانيد بلاخره اين مرخصی چهل و چند روزه من هم تمام شد و مجبور شدم بازهم برگردم سر وقت اين سرزمين وبلاگستان. اعتراف می کنم که برخلاف اولين باری که پا به اين سرزمين مجازی گذاشتم زياد به باقی موندن در اينجا اميدوار نيستم. احساس می کنم اين سرزمين ديگه سرزمين آرزوهای من نيست . ديگه يک وبلاگ يک دفترچه خاطرات شخصی نيست که ما رو با خاطرات شيرين و تلخ روزمره همديگه آشنا کنه. وبلاگها شده اند صفحات رنگارنگ و قشنگی که هر بيننده ای رو در اولين نگاه مجذوب خودشون می کنه . اينجا ديگه نويسنده به فکر نوشتن برای خودش نيست. اينجا ديگه مردم برای بيشتر خواننده داشتن می نويسند. حتی ديگه از خوانندها بابت نوشته های توی دفترچه خاطرات شخصی خودمون نظرخواهی می کنيم. هرچند که اين هم مثل لينک ارسال نظرات يک ژست متمدنانه است و معمولا هيچ معنی نداره جز اينکه لطفا از من تعريف کنيد ...