آش رشته پزون + دوتا راهنمايی درباره معما
از استقبال دوستان از اين معما معلومه که همگی حسابی در غيبت من ناراحت و نگران بودند بخصوص اين هاله که حسابی شمشير رو هم از رو بسته و توپ اش هم پر کرده! ( بابا اگه يکی آش آشتی کنان بلده زودتر دست به کار شه تا کار ما بيشتر از اين بيخ پيدا نکرده)

در مورد معما دوتا راهنمايی هم بکنم :
اول اينکه تعداد گوی هايی که داريم فقط دو تا ست و فقط می تونيد از اونها استفاده کنيد وگرنه اگر بيشتر بود ( مثلا ۷ تا ) می شد از روشی که نيما يا علی گفتند استفاده بکنيم.

راهنمايی دوم هم اينه که اگر فقط يک گوی داشتيم می تونستيم از طبقه اول شروع کنيم و گوی رو از اونجا بندازيم اگه شکست که جواب رو فهميديم و گر نه می ريم يه طبقه بالا تر و دوباره امتحان می کنيم. اينجوری در بدترين حالت ۱۰۰تا آزمايش لازمه. حالا که دوتا گوی داريم ببينيد می شه این تعداد رو کمتر کرد؟
در ضمن مامان نيلو جان اين گوی های مرمری از همونها ست که نزديکهای شهرضا درست می کنند و از يه ارتفاع خاصی که بيفته می شکنه وگرنه در بقیه مواقع خودش نمی شکنه ولی ممکنه چیزهای دیگه رو بشکنه بخصوص اگه از دست خانم به طور غير عمدی بيفته و بخوره توی سر شوهرها شون :-)

راستی جايزه هم داره فعلا که جايزه اش همون آشيه که قراره هاله برامون بپزه شنيدم يه وجب هم روغن روش داره! برای جاش هم هنوز تصميم نگرفتيم ولی می زاريم اش يه جايی نزديک مجسمه کورش توی سيدنی . خوبه ؟