اين ماجرا رو که خوندم ياد يکی از خاطراتی افتادم که شوهر نگين خانم برامون از يکی از فاميلاشون تعريف می کرد ( در حقيقت دوبار تعريف کرده بود و هربارش من آونقدر خنديدم که دلم درد گرفت والتماس اش می کردم تو رو خدا بقيه اش نگو که من می ميرم از خنده ) حالا اينو می گذارم اينجا تا خودش مجبور بشه ماجرا را با همون جزييات و تفاصيل تعريف کنه