این رو به مناسبتی در کامنت های وبلاگ هاله نوشتم:
سلام به همگی. با اجازه هاله می خواهم یک نکته ای رو هم من درباره نظر زوربا بگم. زوربا جان دلایل دیگری هم برای تقاضای بخشش برای کبری و افراد دیگری نظیر اون هست. حتی افرادی مثل من هم که مجازات اعدام را در شرایط بسیار خاصی لازم و ضروری می دونند در مورد کبری معتقدند که کبری ذاتا" یک قاتل و جانی نبوده بلکه ظلم بسیار بزرگی که جامعه و بخصوص اطرافیان او در حق اش کردند باعث رسیدن ماجرا به این مرحله شده. فراموش نکن که همه ما فقط از بخش هایی از سرنوشت او اطلاع داریم ولی همین قسمت ها بخصوص مطلبی که پدرش درباره آزار جنسی کبری در زمانی که در خانه شوهرش بوده گفته و در روزنامه ها چاپ شد اگر حقیقت داشته باشه می تونه بخوبی نشون بده که کبری در چه شرایط وحشتناکی بسر می برده که تحمل اش برای هیچ انسانی آسون نبوده. شاید برات جالب باشه که در جوامع غربی که آمار تجاوز و آزار های جنسی مورد توجه و دقته معمولا قربانیان این مسایل را تا مدتی تحت مراقبت های روان درمانی قرار می دهند تا بتونند از تاثیرات مخرب این مسایل در آینده جلوگیری کنند یا حداقل اونها را به کمترین حد ممکن برسونند. اما در مورد کبری چه اقدامی انجام شده ؟ از طرف دیگه به نظر من و خیلی های دیگه جان همه انسانها چه جوان ۲۰ ساله و چه پیرزن ۹۰ ساله محترمه و پیشنهاد ما برای این مسئله تلاش برای رضایت گرفتن از خانواده مقتوله که می تونه از راه آگاه کردن اونها در قبال سهم شون در بوجود آمدن این ماجرا و راه های دیگه باشه. البته راه حل دیگری هم از طرف بعضی ها از جمله آقای بهنود و هاله و ... برای لغو مجازات اعدام در ایران بطور کلی پیشنهاد شده که دلایل خودش رو داره ولی به نظر من حداقل در مورد کبری نمی تونه زیاد موثر باشه. در هر حال امیدوارم که ما هم مثل بقیه سهم مون رو در ظلمی که به این افراد کرده ایم قبول کنیم و سعی کنیم اون رو جبران کنیم.